Δύο καιροί, ένα έθνος, μία λύση

Δευτέρα, 28η Οκτωβρίου 1940: Στην Ήπειρο και τη δυτική Μακεδονία η μέρα ξεκίνησε με συννεφιασμένο καιρό και λίγες ασθενείς βροχές που επέτρεπαν στους κατοίκους να πάνε στις καθημερινές τους δουλειές χωρίς προβλήματα. Ιδιαίτερα χαρούμενοι ήταν οι αγρότες, διότι οι βροχές των προηγούμενων ημερών είχαν κάνει τα χωράφια τους έτοιμα για όργωμα. Όμως, σε ελάχιστες ώρες οι νεώτεροι από αυτούς αντί για το αλέτρι έπιασαν τα όπλα και με το τραγούδι στα χείλη τράβηξαν προς τα εκεί που το χρέος τους καλούσε. Τα περισσότερα χωράφια εκείνη τη χρονιά έμειναν ακαλλιέργητα και πολλά από τα παιδιά που έφυγαν για το μέτωπο δεν ξαναγύρισαν. Με τη θυσία τους έδειξαν ότι η χώρα, στηριγμένη στα δικά της πόδια, μπορεί όχι μόνο να σταθεί όρθια αλλά και να μεγαλουργήσει.
Δευτέρα, 28η Οκτωβρίου 2013: Ένας ήλιος λαμπρός για τις παρελάσεις, αλλά χλωμός για τους ανθρώπους. Οι άνεργοι, όσοι καθημερινά βιώνουν την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα και εκείνοι που με αγωνία σκέφτονται το μέλλον των παιδιών τους δεν μπορούν να δουν τον ήλιο να τους χαμογελάει. Από την άλλη πλευρά, οι νέοι, μην έχοντας πια ούτε αλέτρι ούτε βόδια, ψάχνουν απεγνωσμένα για δουλειά χωρίς να τη βρίσκουν και πολλοί από αυτούς τραβούν για μέρη μακρινά και καθόλου ονειρεμένα. Με όπλα τα πτυχία τους και την πίκρα ζωγραφισμένη στο  πρόσωπό τους πάνε να δώσουν τη μάχη της επιβίωσής τους. Αλήθεια, εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε όλοι συνειδητοποιήσει ότι είμαστε οι ηθικοί αυτουργοί αυτού του εγκλήματος;
Το έπος του 1940 μας δείχνει ότι τη λύση για την κρίση που περνάει σήμερα η πατρίδα μας μπορούμε να τη βρούμε μόνο εμείς. Αυτό δεν θα γίνει χωρίς κόστος, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Προαπαιτούμενα είναι η αλήθεια και η ειλικρινής συγγνώμη όχι μόνο από αυτούς που έφεραν τη χώρα στην καταστροφή, αλλά και από όλους εμάς που τις περασμένες δεκαετίες δεν βλέπαμε ή δεν ακούγαμε τίποτε. Όταν αποφασίσουμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, και εμπνευσμένοι ηγέτες θα αναδειχθούν και όλα τα πράγματα θα πάρουν το δρόμο τους. Στη νέα πορεία πρέπει να αφήσουμε τους νέους ανθρώπους να τραβήξουν μπροστά. Έχουν και τη δύναμη και τα εφόδια να φτιάξουν το μέλλον, που τους ανήκει. Τις παραμονές του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου οι παππούδες και οι γονείς της εποχής εκείνης έλεγαν ότι η νέα γενιά δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις επερχόμενες δυσκολίες. Η γενιά όμως του 1940 τους διέψευσε και έκανε όλο τον κόσμο να μιλά για τον ηρωισμό της στα βουνά της Αλβανίας.

27 Οκτωβρίου 2013