Σαν παραμύθι


     Το Κρύο έχει το βασίλειό του στο μακρινό βορρά. Στο νότο έχει χτίσει το βασίλειό της η Ζέστη. Τους δύο αντιπάλους χωρίζει ένας κυματοειδής φράκτης, ο οποίος, όσο οι αντίπαλοι διατηρούν εκατέρωθεν αυτού ισχυρές δυνάμεις, δεν μετατοπίζεται σημαντικά. Όταν η φρουρά στη μια ή την άλλη πλευρά εξασθενεί,  ο φράκτης υποχωρεί προς το βορρά ή το νότο. Το χειμώνα είναι η καλύτερη εποχή για το Κρύο, που, επιστρατεύοντας τις αρκούδες του, εξορμά εναντίον της αντιπάλου του με πολλές επιτυχίες. Αντίθετα, το καλοκαίρι η Ζέστη ανεβαίνει στις καμήλες της και κάνει εφόδους προς το βορρά, κατακτώντας τα χαμένα από την περίοδο του χειμώνα εδάφη της. Μεγάλες μάχες για τις ενδιάμεσες διεκδικούμενες περιοχές γίνονται τις μεταβατικές εποχές, αλλά και οι δύο γνωρίζουν τα όρια των δυνατοτήτων τους και την τελική έκβαση κάθε εποχικής αναμέτρησης. Τα πολύ παλιά χρόνια οι μάχες ήταν ολοκληρωτικές και οι κατακτήσεις κρατούσαν χιλιετίες, αλλά τα τελευταία 10 με 12 χιλιάδες χρόνια υπάρχει σχετική ισορροπία. Όμως, τις τελευταίες δεκαετίες η ισορροπία αρχίζει να διαταράσσεται, καθώς κάτι περίεργα και εξαιρετικά αδύναμα μπροστά στους δύο βασιλιάδες όντα, έχοντας ως οδηγό την απληστία τους, παίζουν χωρίς να το καταλαβαίνουν  το παιχνίδι της Ζέστης.
     Το Κρύο βλέπει το βασίλειό του να συρρικνώνεται όχι μόνο τη θερινή αλλά και τη χειμερινή περίοδο. Στρατιώτες του εχθρού, εισβάλλοντας από τη θάλασσα και τον αέρα, έχουν εγκατασταθεί στην καρδιά της αυτοκρατορίας του. Αλαφιασμένο πήρε τους δρόμους και στις αρχές του Γενάρη εισέβαλε στη ΒΑ Αμερική. Τα περίεργα όντα έντρομα είδαν το τέρας και ανήμπορα να κάνουν το παραμικρό  κατέφυγαν στα παρακάλια και τις …φοβέρες: «Φύγε, είσαι μεθυσμένο, γύρισε στο σπίτι σου». Εκείνο δεν έδειξε καμιά σοβαρή διάθεση να φύγει. Πού, άλλωστε, να γύριζε; Στην κεντρική περιοχή της επικράτειάς του η θερμοκρασία είναι 2 με 4 βαθμούς πάνω από τις κανονικές τιμές και ξακουστές περιφέρειές του, όπως η Γροιλανδία, ο ΒΑ Ατλαντικός, η Αλάσκα κ.ά. είναι κατά 6 με 8 βαθμούς θερμότερες από όσο συνήθως είναι αυτή την εποχή. Μην ξέροντας τι ακριβώς να κάνει, όρμησε να συναντήσει   τον εχθρό στα χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη του Β. Ατλαντικού. Οι μάχες που ακολούθησαν με τις δυνάμεις τις Ζέστης ήταν τρομερές και γέννησαν θύελλες, όμοιες των οποίων έχουν εκατονταετίες να δουν τα περίεργα όντα της άλλης όχθης του Ατλαντικού.  
     Η Ζέστη, έχοντας κάνει τα προγεφυρώματά της στη χώρα του Κρύου, έχει το χρόνο με το μέρος της. Οι τεράστιες ποσότητες επικίνδυνων «χημικών όπλων» που το Κρύο κρατάει φυλακισμένες στις παγωμένες στεριές και στα βάθη των θαλασσών του (διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο) είναι οι ατομικές βόμβες της Ζέστης που αργά ή γρήγορα θα βρίσκονται στη διάθεσή της. Δεν είναι καθόλου εύκολο να προβλέψει κάποιος τι θα γίνει τα χρόνια που έρχονται. Τον επόμενο ή τον μεθεπόμενο χειμώνα στη θέση της ΒΑ Αμερικής μπορεί π.χ. να βρεθεί η Ευρώπη ή άλλες περιοχές του Β. Ημισφαιρίου. Πέρα από αυτό, μπλοκαρίσματα της ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν ακραίες καιρικές συνθήκες -προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση- και στην περιοχή της Μεσογείου. Δεν γνωρίζουμε πότε θα συμβούν τα παραπάνω, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συμβούν. Η αποσταθεροποίηση της Αρκτικής κάθε άλλο παρά συνηθισμένο καιρό προοιωνίζεται για την περιοχή μας και γενικότερα για το Βόρειο Ημισφαίριο του πλανήτη. 

14 Φεβρουαρίου  2014